Paslı Saplantılar Şiiri - Mustafa Turay

Acı, hayatı temsil eder
azami soluklarında

Farazi bir ceset olarak çürürsün
toprağın şefkatli kollarında

Hiç kimse hatırlamaz seni
yalnızlığın tek dostundur kabaca

Acı, yaşamı inkar eder
nefes alıyorsan ve görüyorsan hâlâ

Bir bakmışsın ki paslanmış ruhun
sadece gözyaşlarıyla temizlenir o anda

Yürek dediğin nedir ki?
O da bir et parçası,
o da çürür nasılsa toprak altında

Acı, hayata kafa tutmaktır
tüm lüzumsuz çırpınışlarda