Paslı Bıçak Şiiri - Edip Çakı

paslı bıcak yaram kanıyor
kanıyor karıncaların yüreği
gizli bir sevişmenin efsunu içinde
yokluğu aratmadım gölgeme
ağzı kilitli bir dervişin asası
ve meryemin isayı emzirmesi gibi
öteden beri seviyorum seni yine

paslı bıçak yaram kanıyor
hicran suyu yalvartıyor şifresiz
ve bir kadın eli boğazlıyor
çocukluğumu çocuğumu
ah devrini deviren hükümdar
sevişmelerin ateşi yanan günahkar
sendin kamburumdan bıçaklayan

paslı bir güneş yahut kınsız bir öfke
bir ölüm merasimine ısmarlanmış şiir
kanlı bıçaklı olur gibi zamana
seni bir hüzün seni bir yüzün seni
ansızın öldürülen bir kuş gibi

paslı bir bıçak ile
yahut bir kadın gölgesi ile dudağı çatlak
kanıyorum
kanatıyorum