Paslı Anahtar Şiiri - Nedim Kardaş

Asi bir rüzgar esti, gün bitti bir çırpıda
Yapraklar vedalaştı göz ucuyla titreye titreye
Avucumda paslı bir anahtar
Kapılara uydurmaya çalışıyorum,
Belki de bir hırsızım diyorum
Şu kahrolası dünyanın en namuslu sessizliğinde
Bir sokak, lambasına şiirler döküyor göz ucuyla
Titreye titreye bir gölge geçiyor yağmurun türküsünden
Çelişkinin belirsiz bir adresi oluşunu bilmeden
Gün biteli çok oldu
Paslı bir anahtara, deliksiz bir uykuda bütün kapılar.

Çekip gitmek için çırpınan çocuklar
Çekip gitmek için büyüyüp adam olmaya, sevdalanmaya
Acıya ve şarapsız günaha
Asi bir rüzgara binmiş gülüşüyorlar
Ormanın kavgasından bihaber ağaçlar yakıp
Kardeşçe yaşamanın rüyasını örüyorlar uykusuna hiçliğin
Asi bir rüzgara binmiş gülüşüyorlar
Böyle hatırlıyorum kalbimdeki yaraları
Gün biteli çok oldu, azaldı ışık, gölgelendim
Avucumda paslı bir anahtar
Çocuk görmemiş kapılara uydurmaya çalışıyorum
Belki de bir hırsızım
Şu kahrolası dünyanın en acı sessizliğinde.

Kuşlardan ve maviden açılmış söz
Çocuklardan ve asi bir rüzgardan kapanmış kapılar
Yarama ağlıyor yaramla gülüyorum
Fakir bir şiirim ben, yaşamanın bedelini ödeyemiyorum
Belki de bir hırsızım
Şu kahrolası dünyanın en uzun gecesinde
Bilirim
Kuşların kanı mavidir
Vurulsa da açlığını dindirmişin avlusunda
Bilirim
Paslı anahtar bakidir
Hiçbir kapının dilinden anlamasa da.