Paslanmış Şiiri - Hasan Turgut

Harabe sanıyor köyü görenler.
Yaylası hüzünlü, balı paslanmış.
Kaybolmuş gergefle ilmik örenler.
Caputu çulları halı paslanmış.

Geçmişti ömrümün en güzel çağı.
Biçmişler kesmişler yemyeşil dağı
Yemiş vermez olmuş bostanı bağı.
Kurumuş dal budak çalı paslanmış.

Yeşermiyor artık ovada otlar
Kalmamış lezzetler kalmamış tatlar
Hani rüzgar ile yarışan atlar.
Nalbantlar kalmamış nallar paslanmış.

Terketmişler ne var ne yok geride.
Tarih kokar sokak yollar ceride.
Ayşe Fatma teyze kamil Feride
Giden gitmiş zaten sallar paslanmış.

Eski halinden de yok zerre eser.
Poyraz zalim eser nefesi keser.
Toplasan her şeyi üç kuruş eder.
Kırık dökük her şey mallar paslanmış.

Kurumuş çiçeği açmıyor dallar
Nerede yeşiller nerede allar.
Duvarda asılı kalmıs "Dur","Kal"lar.
Fincanlar kapalı fallar paslanmış.

Damda unutmuşlar deri pöcüğü
Terketmiş yaşlı genç enik cücüğü
Kalmamış horanta börtü böcüğü
Yenmemis yalakta yallar paslanmış