Pasiflora Mon Amour

Herkes vurulur.

Kömür karası bir karanlık bulaşıyor ellerime
Babamı istiyorum.

Yok sanki
hiç tabut görmeden buradan giderim.

Hadi kabartalım göğüslerimizi;
Korkak şiirlerde çok pis yalanlarım var.

Yani düello hoşuma gidiyor.
Nereden geldiği meçhul çocukların
Örme sepetlerde değiştirilmiş
Gül yaprakları sattıkları yerde
Pasiflora mutluluklarımız...

Tıpkı yokuş yukarı bir aşkta olduğu gibi,
Ya da Meksika lokantasında...
Birini arıyorum, hiç gelmiyor.