Pasifikten Düziçine Bakarken

Düldül’ün tepesi kar
eteğinde yeşil bir dünya
gökte beyaz yelken bulutları
vadilerden çağlayıp akar sular...
………………………………………………….
Ne de çok özlemi var o yerlerin içimde
bir bilsen, anlatamam bunu, lal olmuş dil ile
bu herbiri birbirine karışmış,kördüğüm dizelerle,
Nasıl kavrulur gönül tutuşan anılarıyla geçmiş yılların
tırmanırcasına bir yalçın dağı bir yaralı maral didinerek,
Hani açılıverir ya yeni doğmuş güzel bir güne gözlerimiz
uzak ve erişilmez bir umut esintisi gibi parlayıp durur öyle
ve kafeste kuştur çırpınır yürek…
Anlatamam sana,
Acılı sevdasıdır çektiklerimizin,
Hani bazan dayanılmaz bir sancı gibi bastırıverir ya özlemi
gönlü gül anamızın dert yüklü ellerinden yeyip içtiklerimizin,
Toprak, ekmek ve zeytin resimleri gelir geçer gözlerimizden,
Asılıp kalır göklerde öyle serin gecelerde ağustos yıldızları
suların çağıltısı,sevinci çocukların ve kuşların şakıyışları,
Çok eski devirlere ait bir yapıta benzer özlemin düşü
ve köklenip kalır meydan okuyarak onca yıllara,
Bunu bir ben bilirim özgürlük yarasınca sancıyan
açıp yüreğin penceresini her sabah her akşam
bin yıllık yollardan bakanlar bilir o dağlara,
Yetmez dilim, yetmez düşlerimin boyutu
yüreğim, ben bunu anlatamam sana...

20/1/2011
melbourne