Pasaport Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Ey zâtı bâki olan âlemlerin sultanı,
“Ol” dedin, var eyledin cümle âlem cihanı,
Varlıkların içinde azîz ettin insanı.
Senin kapında kulluk yakışır ancak bize
Ne olur yüce Rabbim, sevgi kat sevgimize…

Göz kırpar cehenneme içimden bin bir heves,
Göze hoş gelir dünya, ahireti geçer es,
“Kovuyorum huzurdan” derse heybetli bir ses.
Kapatırsan kapıyı, kim sahip çıkar bize?
Ne olur yüce Rabbim, sevgi kat sevgimize…

Tükenince nefesim, kapanınca gözlerim,
Ölüm yok olmak değil, ahirete seferim,
Her şeyin sahibisin, yok ki gidecek yerim.
Kapatırsan kapıyı, kim sahip çıkar bize?
Ne olur yüce Rabbim, sevgi kat sevgimize…

Çıkarıp atmalıyız atalet kemendini,
Mutlaka yenmeliyiz kör şeytanın fendini,
“Başıboş zannetmesin insanoğlu kendini”.
Kapatırsan kapıyı, kim sahip çıkar bize?
Ne olur yüce Rabbim, sevgi kat sevgimize…

İnsana yakışan şey, Rabbe kulluk sekine,
Gerek var mı dünyada düşmanlığa ve kine?
“Şahittir o gün insan, kendisi aleyhine”.
Kapatırsan kapıyı, kim sahip çıkar bize?
Ne olur yüce Rabbim, sevgi kat sevgimize…

Gözlerim kamaşacak ve ay siyahlaşacak,
Beklenen gün insana mutlaka yaklaşacak,
Tüm mahlûkat nefsiyle o gün kucaklaşacak,
Yeter artık gemini vuralım nefsimize,
Ne olur yüce Rabbim, sevgi kat sevgimize…

Görmeyenler görmesin, kuma gömsün başını,
Düşünmesin, veren kim ekmeğini aşını,
Musallaya koyacak, iki el, naşını.
Kapatırsa kapıyı kim sahip çıkar bize?
Ne olur yüce Rabbim, sevgi kat sevgimize…

Ümit’im umutlarla yaşayıp gidiyorum,
Necat sende Allah’ım, affımı istiyorum,
Yüce Rabbim ne olur vizemi ver diyorum,
Kapatırsan kapıyı kim sahip çıkar bize?
Ne olur yüce Rabbim, sevgi kat sevgimize…

(Ankara - 11.01.2011)