Pasaport Şiiri - Murat Karatekin

Murat Karatekin
30

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Pasaport

Alınması gereken o kadar çok not varki
Hayata dair.
Heceler ve satırlar birleşerek ifade edemeyecek
Belki tamamını.
Bugün ikinci kez tanıdım çaresizliği
Ve umutsuzluğu…
Ilk olanı sende biliyorsun ağacım
Sevdiğim, sevmeye devam ettiğim ve seveceğim.
Biri içindi…

Bir pasaport sırasının bunu yaşatacağını söyleseler
Gayet alaycı bir tavırla “ Hadi ordan”,
Derdim…
Işte bir pasaport sırası ve turnikeden geçen,
Ben ve oniki yılım…

Neler yaşanmamıştı o yıllarda.
Var oluşlarım, yok oluşlarım,benliğimle savaşım,
Hüzünlerim, azda olsa mutluluklarım
Ve daha sıraya girebilecek pek çok şey…

Ama işte şimdi bir turnikeden geçip gidiyor.
Farkında olmadan kontrolünü yaptılar 12 yılımın.
Geriye kalansa hüzünlü bir tebessüm
Ve hoşçakalı ifade eden bir el sallama.
Oniki yılın üstüydü sanırım bu,
Hesap görülmüştü
Ve ben “Üstü kalsın” diyememiştim…

Dedim ya bir pasaport kontrolünde bıraktım
Hayatımın oniki yılını.
Bana kalansa,
Sıranın benim tarafımda kalan boşluğu
Ve gittikçe yalnızlığa itilen
Tarafımdı sadece…

Pasaport verdin geçişi birine
Bense kaldım yine
Bir fener, Bir basamak
Ve bir BENLE…

MK…

13/12/2004 – 03:07

Murat Karatekin
Kayıt Tarihi : 13.12.2004 17:46:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Zülfikar Yapar Kaleli
    Zülfikar Yapar Kaleli

    Alınması gereken o kadar çok not varki
    Hayata dair.
    Heceler ve satırlar birleşerek ifade edemeyecek
    Belki tamamını.
    Bugün ikinci kez tanıdım çaresizliği
    Ve umutsuzluğu…
    Ilk olanı sende biliyorsun ağacım
    Sevdiğim, sevmeye devam ettiğim ve seveceğim.
    Biri içindi…

    Bir pasaport sırasının bunu yaşatacağını söyleseler
    Gayet alaycı bir tavırla “ Hadi ordan”,
    Derdim…
    Işte bir pasaport sırası ve turnikeden geçen,
    Ben ve oniki yılım…

    Neler yaşanmamıştı o yıllarda.
    Var oluşlarım, yok oluşlarım,benliğimle savaşım,
    Hüzünlerim, azda olsa mutluluklarım
    Ve daha sıraya girebilecek pek çok şey…

    Ama işte şimdi bir turnikeden geçip gidiyor.
    Farkında olmadan kontorlünü yaptılar 12 yılımın.
    Geriye kalansa hüzünlü bir tebessüm
    Ve hoşçakalı ifade eden bir el sallama.
    Oniki yılın üstüydü sanırım bu,
    Hesap görülmüştü
    Ve ben “Üstü kalsın” diyememiştim…

    Dedim ya bir pasaport kontorlünde bıraktım
    Hayatımın oniki yılını.
    Bana kalansa,
    Sıranın benim tarafımda kalan
    Boşluğu ve gittikçe yalnızlığa itilen
    Tarafımdı sadece…

    Pasaport verdin geçişi birine
    Bense kaldım yine
    Bir fener, Bir basamak
    Ve bir BENLE…


    Tebrikler.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Murat Karatekin