Paşalı'da Bir Gün, Şiiri - Kemal Yildirim

Binbir güzelliğiyle mazimi anıyorum,
Biran için kendimi ilçemde sanıyorum.
Mazi bizim şanımız her güzellik orda var,
Güzellikler olmasaydı Dünyamız olurdu dar.
Bir hıdırellez gününde Paşalıya gitmiştim,
Soğuk pınarlarından yudum yudum içmiştim.
Ağaçların arasından rüzgarlar esiyordu,
Kekik yaylalarından kokular geliyordu.
Yediden yetmişe dek tüm sakinler orada,
Gönülde dostluk varken nifak olmaz arada.
Tepsiler üzerinde ikram olan börekler,
Böreklerle birlikte getirilen çörekler.
Çelik çomak birdirbir daha nice oyunlar,
Tandırlar içersinde kebap olan koyunlar.
Camdan kaselerinde taze yayık ayranı,
Sadece bizler değil tüm Dünyadır hayranı.
Bir yanından Akçay şırıl şırıl akıyor,
Paşalı tepeleri bir deryaya bakıyor.
Anayol üzerinde sıralanmış serviler,
Servilerin gölgesinde ahşap nadide evler..
Elemüd,övendere..bir köşeye kurulmuş,
Eski hayatımızdan güzellikler sunulmuş.
Köyün mezarlığı ki; bir şeyler fısıldıyor,
Sizin ki fani hayat baki olan burda diyor.
Gecenin sükutunda duyulan kuş sesleri,
Bir başka alemlere sürüklüyor bizleri.
Nasırlı eller ile idrakolan dualar,
Duanın bereketi açılıyor semalar..
Nice güzelliğiyle gönle yakın duruyor,
Paşalıya gidenler ab-ı hayat buluyor..