Paşaköy Şiiri - Ramazan Şayan

Gezdim gurbeti,dolaştım alemi hep birer birer. Görmedim,sana benzeyen güzel,cennet gibi yer. Hele bir yolun düşerde paşaköye gelirsen eğer. Kendisi şirin,tarihi doğası güzel,halkı misafir sever. Şeyh ibrahim dedenin türbesi,koca cami avlusunda. Herkese şifa dağıtıyor,gidersen şu an bile huzuruna. İki oğluyla bir kızı,birde eşi yatıyor,türbede yanında. Diğer oğlu,bir kıza bakmış,atmış türbeden dışarıya. Özlüyorum köyümün sokaklarında,gezmeyi tozmayı. Çocukluk arkadaşlarımla,çoşup beraber oynamayı. Akşamları uyumadan,sobe saklambaç,diyerek. Herbirimizde mahallede,çocukluğumuzu yaşamayı! . Geceleri rüyamdasın, gündüzleri hayalimde. Hiç unuturmuyum,güzel köyüm ben senide. Bilirsin çocukluk hatıralarım kaldı,hep sende. Belki senin özlemin, ebediyete gidecek benimle! . Bir başkadır sıla hasreti, hiç bir şeye benzemiyor, Gönül, dünyayı gezsede,yine sıladan vaz geçemiyor. Eğlendirir durur gönlünü, ama hep aklı sıladadır.. Ramazan uvutma kendini,Paşaköy,ta damarındadır. Ramazan Şayan 08/01/2012