Paşa gönül Şiiri - Âşık Enver Gürkani

Ben bir garip sefil kulken
Sen olmuştun paşa gönül
Yıllar yılı koştun durdun
Hep yoruldun boşa gönül

Yayılırdın dağlarımda
Su içerdin bağlarımda
Benim gençlik çağlarımda
Az mı vurdun taşa gönül

Derdin davan para mıydı
Ciğerlerin yara miydi
Senin yerin bura miydi
Geldin çıktın başa gönül

Sen gönülsün ben Gürkani
Paylaşırız aynı canı
Nasıl olsa dünya fani
Son demini yaşa gönül

Âşık Gürkani