Adını verdiklerim
Sonunda unutkan şiir
Giriyor gibi yaşamın koynuna
Ölüme yatıyorum diri
Tanımlayamaz oluyorum günü çocuk oyunlarından
Tanımlayışın parçaları artık sanı mı?
‘’Pas kırmızı’’ kanıyor, sızıyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta