Sen, vahşi doğada, dişi bir parssın
Uzat pençeni de göğsümü yarsın!
İster öpsün ağzın, ister koparsın
Yolla zehrini ki kalbi dağlansın…
Uzat pençeni de göğsümü yarsın!
Bazen pınar suyu bazen de harsın
El değmemiş doruk, bembeyaz karsın
Melekten süt emmiş bir leoparsın
Yolla zehrini ki aklımı alsın…
Uzat pençeni de göğsümü yarsın!
Çöllerde vahasın gözümde ıslak!
Sürmeli sultandan cilveli, kısrak!
İspanyol dansözden işveli, kıvrak!
Yolla zehrini de kalbime varsın…
Uzat pençeni ki göğsümü yarsın!
Ekşi erik kadar, taze ve körpe
Aykırı düşmezsin âdete, örfe
Gönle lütuf musun? Sen onu söyle!
Yolla zehrini de kalbi dağlansın…
Uzat pençeni ki göğsümü yarsın!
Van,
30 Ağustos 2013
Kayıt Tarihi : 7.3.2017 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!