Paronayak Sancılar Şiiri - Oktay Yalçın

Hani bazen olur ya,
Kelimeler seçemezsin konuşmaya,
O anlardan birindeyim galiba,
Ama zorluyorum ruhumu,
Ve kelimelere haykırıyorum duygularımı,
Şizofrenik iğneler batırıyorum ruhuma,
Ve anlık mutluluklar enjekte ediyorum hayatıma,
Bazen birkaç küçük gülücük yerleştiriyorum suratıma,
Karışıyorum insanların arasına,
Nefesim kısılırcasına susmak istiyorum aslında,
Hayatı terk edercesine atlamak boşluğa,
Duvara vurarak parçalamak istiyorum kalbimi,
Dalgaların esaretine bırakmak kumdan kalelerimi,
Düşlerimi sökmek bağlılıklarımdan,
Ve son sürat uçuruma yuvarlamak paranoyak sancılarımı,
Hadi varsa cesaretiniz yanıma yaklaşmaya,
Sökün alın içimdeki intihar komandolarını.