Paronaya Şiiri - Mehmet Cahit Kuzu

Cumhuriyet lisesinin bahçesi ve üç kedi.
Üç kişi, üç sigara ikisi benim, ikisi abimin.
Üç toprak, hiç ağaç, hiç çiçek, hiç güneş, hiç su.
Yaptığımız planlara hep inanasım vardı.
Sonra kedilerden biri öldü.
Bende sigarasına yaş düştüğünde kendini paralayan bir herife dönüştüm.
Ve acı insanı o kadar özgürleştiriyor ki bilseniz çıldırırsınız.
Ben çıldırmak üzereyim
Beklide çıldırdım.
Çıldırmak, çıldırmak, çıldırmak…
Kelime anlamsızlaşana kadar çıldırmak!
Bundan daha özgürleştirici tek şey insanın kendi ölümü olabilir.
Pürüzsüz ve bembeyaz.
İsimsiz mezar taşları gibi.
Gerçekten gerçek.
İsimsiz mezar taşları kadar gerçek.
Gitmek kadar geri dönüşü olmayan,
Senin gittiğin gün gibi yağmuru durmayan.
Kendime bir şemsiye almak istiyorum galiba.
Sanırım beceremeyeceğim .
Bana şemsiye hediye eden bir kadınla evlenmek istiyorum.