Parolasız Ayrılık Şiiri - Otuz Delikli Uyku

PAROLASIZ AYRILIK

Geri dönüşsüz bu ayrılık
Sevda sesimden çoktan aktı.
Yüreğime yalanın bıçağı saplandığında,
gözyaşım rengini tanıtmıştı.

Senden kalan benim olamaz sevgili.
Olasılıksız unutmalıyım seni ve sendeki kendimi.
Sahipsiz kalmalı sahibi olduğumuz her şey.
Rüzgâra savrulan ölü ruhlarız şimdi.

Hangi rüyaysa bu uyanmak istiyorum.
Gözlerim karanlığın nöbetini tutarken
Ben parolasız bir ayrılık yaşıyorum.
Git artık canımın diğer köşesi,
Seni koyabileceğim bir yerim kalmadı.