Ses vermez taş duvarlar,
açılmaz demir kapı...
duvarların ardında,
hayatlar tükeniyor...
ne bir avuç gökyüzü,
ne uçurtma gölgesi,
parmaklıklar ardında,
umutlar tükeniyor...
Zindanda çürüyecek,
yığınla genç bedenler,
ne anlatacak sanki,
dönüyor mu gidenler...
tutsak olan,can mıdır,
yoksa beden içinde...
tutsak olabilir mi,
zihin hiç bir biçimde...
Kim diyorsa,özgürüm!
asla!
yalan söylüyor...
dünya kafes,
biz,kuşuz
nasıl özgürlüktür bu,
hırslarımız,paranga
birer birer vurulmuş,
bunca ağırlık bizi,
bağlamışken dünyaya...
biz, öldüğümüz zaman,
ölür mü ki hırsımız,
belki o zaman çıkıp,
dünya yaşantısından
bir oh çekip,özgürüm...!
diye bağırdığın an...
Der misin,aman Tanrım!
kötü bir düş müydü bu...
ses vermez taş duvarlar,
açılmaz demir kapı,
duvarların ardında,
zindan dünya hayatı...
Kayıt Tarihi : 3.10.2008 01:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
açılmaz demir kapı,
duvarların ardında,
zindan dünya hayatı...
Diline saglık
TÜM YORUMLAR (6)