Beni karanlıklarda yatırıyorlar..
Titriyorum gecelerde.
Gün geceyle karıştı.
Üşüyorum pencerelerde...
Beni Karanlıklarda yatırıyorlar..
Havasızlıktayım..
Bir ateş böceği ellerinde..
Kıvılcımlarda avuçlarındayım..
Boğuluyorum dehlizlerde.
Nefessizim..
Beni karanlıklarda yatırıyorlar
Ellerimde kendir ipler.
Taşırmı şu demir parmaklıklar..
Yanına gelebilseydim.
Sökülürmü? parmaklıklar...
Süzülebilseydim..
Damlardaki zamanlarda...
Kristalsenfonisi karanlıklarda...
Kayıt Tarihi : 28.11.2004 13:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan uyanınca görür asıl renkleri...
Uyan artık, uyan ki vakit şafak vakti...
Karanlıkların gün ışığında anlamı ne ki?
Parmaklıklar bu yüreği hapsedebilir mi?
Artık uyanma vakti, haydi uyan Senfoni !...
Tebrikler kocaman yüreğinize sevgili şair.....
TÜM YORUMLAR (1)