Bir kalem olsaydım parmaklarının arasında.
Yüreğini dinleyip yazar mıydım;
Yoksa benim yazdığıma bakarken
Bende gözlerine bakar mıydım bilmiyorum.
Yazını bitirme diye tutukluk eder;
Ara sıra silik yazar,
Bazen de ucumu kırardım.
En korktuğum şeyde beni açarak bitirmen;
Boyum kısalınca beni çöpe atman,
Benden vazgeçmen,
Yeni bir kaleme sarılman olurdu.
Sen iyisi mi her gün azıcık yaz.
Ki ben parmaklarına hep sarılayım.
Kayıt Tarihi : 30.10.2014 00:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!