Parmaklarına Ecel mi Çöktü

parmaklarına ecel mi çöktü
kırılganlığımı hiçe sayman için ne yaptım ki
kuytu bir zaman diliminde
aidiyetimden ve şehrimden uzakta
bir iklim yaptım kendime
sen ve ben olsun diye
saçlarıma aklar düştü
kaldıramıyorum belli ki sensizliğin yükünü
kızgın,çaresiz ve sahte surat basıyorum
suskunluğunu giydirebilmek için
birde kahkaha atıyorum
uyuz tilkilerin,aç farelerin öününe
acıksınlar diye
senden bir ses
ufkumun kancasına düştü
ahrazlıklarım başıma üşüştü
koptu bembeyaz kıyamet
Allah aşkına! !
parmaklarına ecel mi düştü
şiirlerim kan koksun diye