Sesine ses verdim ozan
Sen ki
Bahar rüzgarında sallanan
kır çiçekleri gibi tozmuşsun
Alnına yatırarak toprağın saçını
Taşsız bir dere gibi akmış susuşun
Çıplak sırtlara yağarken yağmur
Kuyuların uyuyan suyunu titretirken halka halka
ONLAR BULUTU BOĞAZLAMIŞLAR
Kesmişler
sözcüklerin avcuna nefes taşıyan damarı
Çözülmüş bin elin birbirine dolanmış parmakları
Dudağından dökülmüş öpüş
Bakışından düşmüş gözbebekleri
Emeğinden buharlaşıp uçmuş
Sıcağında ömrümüz tuzlanan alın teri
Doğrulduğu yere çökmüş kalmış insan
Bükülmüş güreşen ellerini taşıyan bilekleri
Kayıt Tarihi : 31.1.2010 21:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Federico Garcia Lorca'ya ithafen yazdım bu şiiri
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!