Tüm engelli kardeşlerime ithaf edilmiştir.
Bilmezdim,kaşığı tutmanın,
Bu kadar zor olduğunu,parmaklarım tutarken.
Düşünmezdim,çakıl taşını denize atmanın,
Büyük keyif verdiğini,atarken.
Bilmezdim,ayaklarımın kıymetini,
Ayaklarım üzerine dogrulup yürürken,
Düşünmezdim,günlük yaşamın heybetini,
Anladım,koca bedeni ayaksız sürürken.
Bilmezdim,bedenimin emanet verildiğini,
Düşünmezdim,uzuvlarımın eksileceğini,
Dal gibi kolların,bacakların kesildiğini,
Öğrendim,bir gün başıma gelebileceğini.
Hayat engellerle dolu,birde beden,
Yoksun kalmışsa bir uzuvdan sorma neden,
Kurtar bir engelliyi yolundaki engelden,
Şükret haline,taşıyorsan saglam bir beden.
Kayıt Tarihi : 13.5.2005 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
unuttuğumuz o kadar çok 'DEGERLER' var ki..sizi tekrar kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (5)