Parmaklarım Nasır Tutmuş Benim

Sev dersen beni, sonuma kadar severim;
Senden gelecek bütün derdi, taşayı çekerim;
Ama, ama söz, nişan deme;
Parmaklarım nasır tutmuş benim...

Ben seni aklıma, kalbime kazımışım;
Senden başkasına asla göz ucuyla bakmamışım...
Ben seni takacağım tenike parçasına değil;
Yüreğime, can damarıma yazmışım...
Kalbim, yüreğim değil;
Parmaklarım nasır tutmuş benim...

Dile kolay, dile kolay yirmi yedi senedir;
Yerlerde sürünüp apalayıp destek alıyorum;
O yüzden, o yüzden parmaklarım nasır tutmuş benim...

Gideceğimiz bir toplumda utanır mısın benden?
Yoksa gurur duyup çıkar mısın benimle sahnelere?
Yemin olsun kızmam, alınmam;
Yanında gizlerim ellerimi...
Betonlardan, mermer taşlarından;
Parmaklarım nasır tutmuş benim...

Kim ne derse desin, sen benimsin;
Bende senin! Uzun lafa gerek yok güzelim;
İşte anlattım bu benim,
Parmaklarım nasır tutmuş benim...

" PARMAKLARIM NASIR TUTMUŞ BENİM! "