Gözlerim üşüyor sessizliğinde
İçimi aydınlatan gülüşünden mahrumum
Mahkumiyetim bu demse,
Ben bu demi seve seve içer
İçer de kendimden geçerim…
parmaklarım kaybeder kimliğini
Ayaklarım adresimi
Yani yok olur, sessizliğindeki gölgem
Bir sen olur, içimde ağlayan
Bir ben olur aynada kendine bakan!
Baktıkça silinir alnımdaki yazgı
Silinir geçmişim gözlerimden
Ama
Ne var ki yaşanmış silinmiyor
Kalbinin virane şehrinden…
Gözlerim üşüyor hala
Parmaklarım kimliksiz
Ayaklarım adressiz
Sen olan aynadaki ben
Yok olur sen eğer gelmezsen!
19/03/2013-23:20
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 19.3.2013 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!