Parmak ucunda yaşamak Şiiri - Tevfik Kar ...

parmak ucunda yaşamak
bu şehrin sokaklarında
sabahçı kahvelerinde uyanmak güne
muhtaç olmak sımsıcak bir gülüşe
yıldızlar yağarken sevgilere

gücüme gidiyor artık
şefkatini özlemek annemin
hayal perdesi bu biliyorum

ben anlatmak istiyorum
siz dinlemiyorsunuz

ben hiç bir kadına laf atmadım
o kadar da çok söyleyemedim sevdiğimi
gür çıksın isterdim sesim
ve çok daha fazla cesur
beni anlayın ne olur

sessiz uyanıyor her güne
günahkar bedenim
yaşamak için yok tek bir nedenim