Parmak izi Şiiri - Dağlar Özügüç

Kaybetmeyi göze almışların cesaretiyle sevmeli
İnsan kaybolduğu yerde kendini tanımalı
Sahip olmak, tanımak demek değildir
Yumuşak ol;
Aşk, oldukça kırılgan bir hakikattir
Umutlarını pamuklara sarsan da
Dokunulan ruhta parmak izleri kalır
Bilirim,
Her korunan şey çürümeye adaydır
Layıkıyla korunmayan aşk da çürür
Hayaller ise aşkı yeniden büyütür
Suyu kızgın ateşte kaynatırlar
Ama o kızgın su ateşi söndürür
Tıpkı bilincin kör tutkuyu bastırdığı gibi
Vakit varken geleceği düşünmemek
İnsanın kendine yönelttiği
En kör sağır duygudur