Unutmak istedikçe, hatırlatır bir şeyler onu sana. Bir anlığına unutup tam gülecekken, düğümlenir bütün gülüşlerin. O gelir aklına, ama sadece aklına..
Sileceksindir her şeyi, öyle sözler verirsin kendine. Ama hayatına dokunmuştur o senin, ne yapsan da silemezsin o parmak izlerini. Onun gidişiyle yıkılan onca hayaller ve parçalanan umutların kalbine batan kırıklarına rağmen yine de tutunursun o saçma, düzmece hayallerine..
Ne kadar unutmak istersen iste, unuttuğun tek bir şey vardır sadece; KENDİN !
Sanki onunla birlikte doğdun da, onunla birlikte ölmek istiyorsun. Sana bıraktığı yük ağır gelse de omuzlarına, hala zorluyorsun yokuşları..
AŞK, NE YALAN BİR KAVRAMMIŞ.
Kayıt Tarihi : 10.10.2018 06:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!