Güneşler parlıyordu, çünkü kütle bu evrene miras bırakılmıştı.
Sadece delice uçuşanlar vardı, her şey bir küvezdeykense.
Sıcak olması gerekliydi, evet ama hiç de öyle değildi.
Orda bir tür huzur bulunurdu hali hazır, hep ama değişik.
‘Aşk bu olmalı’ diye düşündüm, işte bu kadar karmaşık.
Ne sıcak, ne soğuk ya da hepsinden biraz; bir koca iletici soluk –
kütleli parçacıklar daha oluşmamışken,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta