Ferhat Dede, kuşçunun öğütlediği kadar bekleyemedi ve haftasının üstüne kafesin üst kapısını dışarıya ve yandaki alt kapısını da geriye açtı.
- Bu bir dünya kuralıdır. Diyordu. Giden gelir, gelen döner, içerideki dışarı çıkmak ve dışarıdaki içeri girmek ister. Bu da çıkmak isteyecek, çıkabildikten sonra dönecektir.
Boşuna beklediler: Parmak Çocuk çıkmadı, fakat çıkabilmek için kendisine bir kapı-pencere arayıp durdu.
Perişan Nine umutsuzdu:
- Kafes teller içinde ve tellerin tümü birbirinin tıpkısı. Telsiz kapıları nasıl bulabilir ki?
Ferhat Dede işi kolaylaştırabilmek için:
- Parmak Çocuk, bak, buralar kapı, buralar açık, buralardan çıkabilirsin. Diyerek telsiz açıklıklardan içeri birkaç kere parmak sokup çıkardıysa da sonuç alamadı.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
