Parlakkara Şiiri - Mahmut Aslan

sebebi belli engellere takıldım yollarca
belli belirsizdiler gözlerimin yanılgısı yanı sıra
kaçıp yüzündeki kuytuya kapandım gizlice
unutsunlar diye beni kuyularda Yusufun ardı sıra

güneç başıma kara bulutlar gibi çöktüler
direndim kan taştı avuçlarımdan dertten başka
hep sordular kabuslarını yoramadım aşka
Yusuf güzeldi beni çingeneler büyüttüler

gözlerimi korku diye anlattılar hep sana
nasıl bakabilirdim ki o korkuyla yüzüne
Yusuf’un gözleriyle indiğim kör kuyularda
dert diye beni anlatırlardı çocuklarına

sebebi belli engellere takıldım yıllarca
görünüp kayboldular dostlarımın sıcaklığı yanı sıra
balığın karnında arandım durdum denizlerce
takılırım diye belki oltalara Yunus’un ardı sıra

bakıp mor mürekkep yüzüme çokça gülüştüler
neyim kimim sormak gelmedi kimsenin aklına
yara olup kalmaya özendim balık karnında
Yunus nebiydi beni ahtapotlar büyüttüler

sana vardım gece karanlıktan korkarak kaçıp
sendin parlakkara gözlerindi kutup yıldızım
dizindeyim dokuz kapı on dokuz kilit açıp
güzel değilim nebi olmaya yetmemiş kimyam

Mahmut ASLAN