Parlak Geceler Şiiri - Nazmiye Kayar

Şimdilerde gökyüzüne bakıyorum,
Yıldızların en parlaklarını sayıyorum.
Aya bakıp gülümsüyorum,
Bir tebessümü çok görmüyorum samanyoluna.
Binlerce,yüzbinlerce yıldız.
İçlerinde bir tek,sen yoksun.
Göremiyorum seni;
Duyamıyorum alıştığım o sesini.
Gözlerin,nerede o yosuna çalan gözlerin?
Demek ki sen,bir yıldız kadar yüksek değildin gözümde.
Demek ki sen,sönmüş bir yıldız olarak kaldın yorgun yüreğimde.
Ama sen;
Yıldız kadar parlayabilirdin,yükselebilirdin
O parlak gecelerde...

(İstanbul - 1998)