Hissedemeyeceğimi bile bile dokunmak istiyorum bulutlara.
O kadar canlı, hareketli ve beyaz ki, takıntılı ve kaygıya bulanmış kimliğimi unutmak istercesine yaslamak istiyorum gövdemi. Siyaha hep olumsuzluk yüklerdim.
Bulutlar ve okyanus mavisi gökyüzü olmazsa, sevinç de olmaz diye düşünürdüm.
Yanılmışım.
Karanlık, kafamda ve göğsümde aşılmak üzere bekleyen sinsi fısıltılarda.
Artık geceyi daha dikkatli seyrediyorum.
Gece ve ay, ezelden ebede muhabbet içinde; yıldızlar, zamansız şahitleri…
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta