Hissedemeyeceğimi bile bile dokunmak istiyorum bulutlara.
O kadar canlı, hareketli ve beyaz ki, takıntılı ve kaygıya bulanmış kimliğimi unutmak istercesine yaslamak istiyorum gövdemi. Siyaha hep olumsuzluk yüklerdim.
Bulutlar ve okyanus mavisi gökyüzü olmazsa, sevinç de olmaz diye düşünürdüm.
Yanılmışım.
Karanlık, kafamda ve göğsümde aşılmak üzere bekleyen sinsi fısıltılarda.
Artık geceyi daha dikkatli seyrediyorum.
Gece ve ay, ezelden ebede muhabbet içinde; yıldızlar, zamansız şahitleri…
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta