birini tanıdım park köşesinde
kimsesiz garip biri sandım önçe
saç sakal karışmış perişan halde
bir şişeyle çöktüm yanına bende
sordum aslını öğrendim ismini
erzincanlıymış göbek adı ali
nigardan doğma baba adı fikri
devlet memurluğundanmış emekli
anlatırken kalbinin köşesini
ne güzel yaşıyordu sevgisini
cüzdanindan çıkartırken resmini
gösterirken mırıldandı ismini
onun için kutsaldı iki şeyi
elinden düşürmediği şişesi
birde unutamadığı sevgisi
önemsizdi onun icin gerisi
sıkıldığında ettiği sohbetten
yerinden kalkardı bir şey demeden
sanki kendisi değilmiş kaybeden
gözlerindeki yaşları silerken
mekan etmiştim park köşesini
bir gün uğramasam hemen küserdi
kendisi içer bana içirmezdi
her kadehte şerfimize derdi
bir sabah buldum cansız bedenini
göğsünün üzerindeydi elleri
huzurlu ölmüştü halinden belli
kapadım açık duran gözlerini
Kayıt Tarihi : 6.5.2008 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir gün uğramasam hemen küserdi
kendisi içer bana içirmezdi
her kadehte şerfimize derdi
bir sabah buldum cansız bedenini
göğsünün üzerindeydi elleri
huzurlu ölmüştü halinden belli
kapadım açık duran gözlerini
Yüreğinize sağlık.acıklı ama o kadarda akıcı bir ifade ile yazılmış,duygu yüklü bir anlatım.kutlarım sizi dostum
TÜM YORUMLAR (4)