Parktaki İşçiler Şiiri - Lokman Ali Yavuz

Öğlen arası,
Üst baş boya.
Denize uzattılar ellerini.
Kayalara tutunarak,
Yaşam gibi kaygan kayalara.

Boyalı elbiselerini çıkardılar.
Beyaz atlet ve külotlarıyla girdiler kirli denize,
Kaygan kayalardan tutunarak.

Züppe bir motor fiyakalarını bozdu.
Bir kız, bir erkek vardı motorda.
Deniz iki yüz gördü birden yaşamdan.

İşçilerin elleri kalktı sağlı sollu.
Ağızları hep birden açıldı.
Aynı sövgüyü söyledi.
Erkek üzerinden,
Kızın kulakları çınladı.
Erkeğin çınlayan kulağı olmadı.
Deniz bir yüz daha gördü yaşamdan yana.