bazen severiz yalnızlığımızı
gelip geçen izleri seyrederken
kiminin kahkahasına
kiminin aşk fısıltılarına kulak kabartır
tenimizdeki karla ısınırız.
bazen de ağlayan bir ses oturur
yalnızlığımızın üzerine
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Parktaki yalnızlık manzaraları., mevsimin sonbahardan kışa geçtiği bu günlerde daha çok hissettirir, daha çok üşütür...
Kutlarım çalışmanızı...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta