Onu her gün bir defe o parkta görüyorum.
İnsan olduğum için utanıp eriyorum.
Milyonlarca insanı barındıran koca kent,
Üç beş çaresiz insan sana okuyor lanet.
Kimbilir kaç senedir su görmeyen o beden,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta