Parkta Uyuyan Bir Köpek ve Bir Adam Üzerine

Köpek adama uzun uzun baktı
Çimenler gibi yeşildi adamın gözleri
Büyük bir şehrin orta yerinde yalnız iki
Gövdeleri taş gibi hareketsiz kaldı

Köpeğin elbisesi vardı nasılda sıcaktı
Bir geceye doğru ilerlemekteydiler
Düşünceler içinde binbir hayaller
Unutkan adamın gömleğinin arası açıktı

Köpeğin rüyaları sıradan olur cocuk gibi
Saklı gizli bir şarkı söylediler dulaklarında ıslık
Karışıyordu şimdi gözlerine değen ışık
Karınlarını eşeleyen yemek vakti

Köpek adama uzun uzun baktı
Beni insanlar sever beni insanlar sevmez
Yalnızlık senin üzerinde kalırsa bil gitmez
Köpek kalktı!