Parkinson denen sevimsiz illet.
Bula bula geldinde beni mi buldun?
Sanki kral oldun bedenime taht kurdun.
Bedenimi kastın ayağımı kastın.
Bari elimi rahat bıraksaydın
Şuna bak yaaa şuna bak!
Beni dinlemiyor bile hele şu şerefsize bak!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Acil şifalar diliyorum Münevver Hanım. Sizin de dediğiniz gibi tıpta ve bilimde önemli gelişmeler oluyor. Bir takım ameliyatlar Parkinson hastalığında yaşam kalitesini arttırırken gelişmekte olan kök hücre uygulamalarında da ileride bu hastalığın insanlar açısından sorun olmaktan çıkaracağı yönünde önemli klinik bulgular açıklanmaktadır.
Sizi bu rahatsızlığınıza karşı verdiğiniz direnç ve bu önemli sorunu dizelerinizde işlediğiniz için kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta