Parkın Ölüsü
günün ilk ışıkları,
incitmekten korkar gibi sevdiğini
okşarken
çimenlerini parkın
orda öylece duruyor
parkın ölüsü.
donuk gözleriyle bakıyor
unutulmuş bir dili konuşan
bir büyücüyü dinler gibi
toprağa değmiş,
rüzgarın kalk dercesine
dürtüklediği kanatları
ve
kırağı vurmuş gagasına
susmuş
defnedilmeyi bekliyor
parkın ölüsü.
Kayıt Tarihi : 14.4.2004 12:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!