dün yine bizim parkımıza gittim
hani çimenlerinde çocukların koştuğu
aşıkların ağaçlara, sevgilisinin
adını kazıdığı
ve bir bankda evlilik hayalleri kurduğumuz
parka
oysa ben senin adını hiç kazımadım
bir ağaca
kalbimin tam ortasına kazıdım
parkın tamiz havası yerine, seni çektim
rüyalarıma
parkımızda çocuklar koşmuyor artık
çünkü çimenlere basmak yasak
kimse ağaçlara kazımıyor sevdiğinin adını
çünkü şimdiki aşklar hep yalan,
hep tuzak
ne zaman oraya gitsem
kalbimdeki adın, hançer olur yüreğimi
kanatır
ve ne zaman seni görsem
o parkta çektiğim nefes
boğazıma takılır.
Kayıt Tarihi : 15.9.2002 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!