Sonbahar düşü yaşıyorum
Hiçbir şarkıyı söylemek istemiyor
Dudaklarım
İyice kapanmışım içimdeki sessiz dünyaya
Orada zaten hasret türküleri yakılıyor
Öylece kalakalmışım
Yolun ortasında
Yarı dik
Yarı sersem
Bir parkem asılı kalmış
Ağır omuzlarıma
Çekip gitsem
Çekip gitsem diyorum
Parkemi ve ardındakileri
Salıp demir kapının koluna
Aslında hiç korkmuyorum
Özgürlüğe ve de acılara
Yelken açmaya
Bir gitsem
Bir gidebilsem
Parkemi ve ardındakileri salıp....
Kayıt Tarihi : 21.5.2006 14:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emel Şen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/21/parkem-ve-ardindakiler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!