Eller,kollar ve ayaklar var
Parkamin cebinde adresi olmayan bir anahtar buldum dün gece
yapraklar dökülen bir cografyadan geliyorum onu biliyorum,
dökülüyorum yapraklara,
daglar dökülmüs gibi üstüme
gövdem gövde olsun herkeze.
gülerken birden bende kayboldum neredeyse,
Gencligim'e sarilan anneler var beni tutuyorlar elleriyle,
parkamin cebinden cikan parkali çocuklar var,
sosyalist gencligimin izi
dökülen karanfilleri takip edenler
evlerine anahtarimla girdigim insanlar var aydinlik,ondan sorun etmiyorum
bu gidisimi yoksa bende
kaybolurdum iyimi?
Kayıt Tarihi : 6.10.2015 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!