Orman gibiydi yüzleri
Rüzgârlarla indiler geceye
Ve keman çalarlardı
Islak ekmekler ellerinde
Paris gecelerinde
Kömür gibiydiler
Kadınlarından uzak
Hayatları ceplerinde
Ve paltoları siyah
Ve kemerleri ıslaktı
Paris gecelerinde
Sırılsıklam aşıklardı
Ve inanılır gibi değildiler
Hayretler vericiydiler
O sokaklar da
Gece yarılarında
Kayboluverirlerdi ansızın.
Kayıt Tarihi : 25.1.2006 20:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!