Paris’in sokaklarında dolaşıyorum.
Elime kırmızı bir gül tutuşturuyor bir oğlan çocuğu.
Başında bir ressam beresi, üzerinde salopet,
Elindeki akordiyonla bölüyor sessizliğin uykusunu.
Paris’in sokaklarında seni düşünüyorum bu sabah.
Gökyüzü masmavi, dallar çiçek çiçek.
Bir kiraz ağacının altında öpüşüyor iki sevgili,
ilkbaharın neşesine karışıyor Notre Dame’ın kasveti.
Hoş kokulu bir meltem esiyor
Seine Nehri’nin üzerinden,
Eiffel kızının etekleri uçuşuyor gökyüzüne.
Ve bu sabah tıpkı özgürlüğe âşık martılar gibi
yüreğimden öylece uçup gidiyor mısralar.
Paris’in sokaklarında seni düşünüyorum.
Ilık bir nisan sabahı, yağmur yağıyor.
Zaman yitip giderken Montmartre Tepesi’nde,
Gül rengi dudaklarını düşlüyorum.
Tüm kelimelerimi savuruyorum gök kubbeye,
elimde aşkın kalemi, yüreğimde sen.
Ve ben seni yazıyorum her mısrada,
yazdıkça sana âşık oluyorum yeniden.
Kayıt Tarihi : 25.9.2022 19:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
