Paris… Şiiri - Hasan Ceylan

Kusura bakmayın be çoçuklar
Mıymıntı mıymıntı durmak istemiyorum böyle
Ne çaresizim,nede zavallı
Gücüm yok belki tek başına
Ama düştümüydü işbaşına
Mecbursun birbir birleştirmeye her şeyi…
İnanın..inanın çoçuklar
Hiçbirşey zor zopzor değil…
Çözülemiyecek ve çözümsüzde bir şey yok aslında
Hani diyorlarya
Ne kadar sorun varsa
O kadar da çözüm …çözüm var
Var..!
Her yol çıkar parise,parisine…
Yani istediğine….yeterki iste…iste..!
İnatla azimle…düş peşine…
İnan öküzün boynuzunda dönmüyor dünya..!
Bir manivevelayla,kaldıraçla..
Kımıldata kımıldata…
Oynatarak…
Yuvarla,yuvarla…
Hani onlar..onlar..!
Yoksun ve yoksul bırakarak
Vurmak istiyorlarya prangaya,tasmaya..
Az az azığına
Birleştirerek bir güç yaratırız aslında
Va aslında
Hiçbirşey değil ne at ne deve
Azar azar azıcıkla
Ve inanın
Mahrumiyeti,mahkumiyeti,
Prangaları ve tasmaları….parçalarız aslında…
Asarız,aşarız
Kurarız dünyamızı be..
Başkaldırmadan
Başa bela olmadan
Yetkin,yeterli ve bilgili vede bilinçli olmak..
Olmak gerek…insan gibi insan olmak gerek
Çenemizle değil
Elimizle,beynimizle
Söylemek şarkıları,türküleri…
Ve yenmek kulun kula kulluğunu
Bu irade her birimizde,hepimizde var var be
Diyet borcumuz da yok …!
Yok …yok kimsenin kimseye! ..…sorumluluğumuz,ödevimiz,görevimiz…
Belaları defetmek …!
Defterini düzüp defetmek..Ve çıkmak düzlüğe…!