Pardon! ... Şiiri - Sait Yalçın

Aşka can adamak töre bilmişim,
Ağlamış; yanında yaşım silmişim,
Ne yazık ki senin için elmişim...
Söylediğin sözü gerçek sanmışım;
Pardon! Ben seni yanlış anlamışım...

Diyar diyar gezip sende durmuşum,
Başımı taşlara boşa vurmuşum,
Gözyaşın görünce deli olmuşum...
Gözünden akan o yaşa kanmışım;
Pardon! Ben seni yanlış anlamışım...

İçime işleyip kanım emmiştin,
Ayrılmamak için andlar vermiştin,
'Senle olmak tek gayemdir' demiştin...
Demek ki bir söze boşa yanmışım;
Pardon! Ben seni yanlış anlamışım...

Sözlerin kapına kul etmiş idi,
Dünyayı gözümde pul etmiş idi,
Bakışın gözümü kör etmiş idi...
Önce sarhoş olup; sonra aymışım;
Pardon! Ben seni yanlış anlamışım...

Ayrılınca vefa dersin bitti mi?
Çektirdiğin çile artık yetti mi?
Ben çektikçe seni mutlu etti mi? ...
'Sevgilim' demene hep inanmışım;
Pardon! Ben seni yanlış anlamışım...

Aşık Oğuzhan'ım öldürdün işte,
Son nefeste olsun güldürdün işte,
Aşkınla belamı buldurdun işte...
Bir bakış-gülüşe hep aldanmışım;
Pardon! Ben seni yanlış anlamışım...