Parçam Şiiri - İbrahim Akça 3

Çıktın gittin ya bu kapıdan
Ne ben kapattım onu ne de kendi kapandı
Sanki o da benim gibi
Hâlâ gelmeni bekliyordu

Umudumuzu hiç yitirmedik
Camın önündeki güneşe hasret manolya ile
Ben seni bekliyordum kapının ardından
O da güneşin çıkmasını bekliyordu kapalı bulutlardan

Aldığımız tabloya baktım yürürken
Sanki gözleri takip etmiyordu beni
Bakışları etrafta seni arıyordu
Yoksa bana mı öyle geliyordu

Radyoyu açtım
Bilerek en sevdiğimiz şarkıları çaldı bana
Ben sustum,evde sadece onun sesi
Sanki frekansları ile arıyordu nefesini

Evdeki tüm parçalar seni bekliyordu
Tablo,masa,radyo,manolya her biri
Hiç bir şekilde dolduramıyorduk yerini
Çünkü sen bu evin en güzel parçasıydın