Parçalı Uçurumlar Şiiri - Ceren Özdemir

Üstümüzde parçalı uçurumlar,

Kırık hayat yolumuzdaki paytak adımlar.

Sol pencerenin hüznü kadar içimizdeki boşluklar.

Yüzümde asılı solmaz bir yeis,

Ruhumda yoğun eksik bir is.

Agresif kopukluklar görüyorum dışarıda,

Yaklaşamıyorum dağılsam da.

Benim yolum adeta sonum gibi.

Hatta bir sürü sıkıcı sorunum gibi.

Lakin sorun yok dedim.

Parçalı uçurumlardan atlamama rağmen,

Her gün depresiflikten boğulmama,

Akşamüstü köşebaşında bayılmama rağmen.

Kafam iyi de değil kötü de,

Bozuk da değil düzgün de.

Kırmızı geçen günlerin akşamı bile ağlamaklı,

Gri geçenlerin de sonu hep aynı.

Her akşam aynada gördüğüm manzara,

Çağırıyor on birde karışık bir münazara.

Bu benim son hüzünlü şiirim.

Aslında bu kafadan çıkamayan biriyim.

Sizce tehlikeli miyim?

Ceren Özdemir, 06.04.2019