Parçalanmış zamanın içinden

ne çok dönence , ne çok kasım , ne çok gün , ne çok ses , ne çok ıraklık , ne çok şehir , ne çok kaldırım , ne çok gölge , ne çok yağmur , ne çok sözcük , ne çok akşam , ne çok rakı , ne çok yüz , ne çok yalnızlık , ne çok koku , ne çok gülümseme , ne çok susma , ne çok süzülüş ,ne çok şiir seni anımsatıyor bana...

hangi giz'den öncesin sen ?
hangi ünlemin içinde saklıdır mırıldanışlar ?
hangi yabancılaşma paramparça eder yaşamı ?

çağır beni !
ardına düşeyim gözlerinin.
uçup gitsin artık , bungunluğum...