PARÇALANIR YÜREKLER
Yazık değil mi bu masum çocuklara,
Sokakları mesken tutmuş geziyor.
Atmışlar sahip çıkmamışlar onlara,
Yıkılmış hayalleri insanlar eziyor.
Sevgiyi tatmamışlar aile ortamında,
Kavgalarla dolu geçmiş günleri,
Herkes mutlu uyurken yatağında,
Sıcak bir yuva olmuş özlemleri.
Durmadan yıkılır bir bir yuvalar,
Çocuklar masumdur yalnızlığa itilir.
Bir hiç uğruna söner nice ocaklar,
Küçük yüreklere acılar serpilir.
Aile içi şiddet giderek yaygınlaşıyor,
Sosyal toplumun kanayan yarası.
Kiminin anası kiminin babası ölüyor,
Çağın yüz karası 20. Yüzyılın vebası.
Parçalanmış yürekler içler acısı,
Onarmaya bazen güç yetmiyor.
İnsanların çoğu stres hastası,
Etrafına sürekli şiddet ekiyor.
Ailenin kutsallığı okulda verilirse,
Birlik dirlik düzen bozulmaz.
Herkes birbirini dostça insanca severse,
Yaşam huzura erer parçalanmış yürekler görülmez.
Hadi ÇAĞLAR 21/ 02 / 19
Hadi Çağlar 2
Kayıt Tarihi : 29.11.2019 00:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!